Nieważne, jak przeżywasz żałobę, nie jest istotne, które z opisanych sytuacji są również Twoim udziałem. Ważne jest, byś pozwolił sobie opłakać tę stratę w pełni.

Obserwuj siebie:

  • zaakceptuj uczucia, które czujesz tu i teraz;
  • rozmawiaj o swoich uczuciach z bliskimi, przyjaciółmi. Jeśli jest to niemożliwe, skorzystaj z forum i innych form wsparcia;
  • sprawdź, czy hospicjum, które opiekowało się Twoim bliskim, oferuje wsparcie w żałobie, np. spotkania z psychologiem, grupy wsparcia;
  • płacz tak często i tak długo, jak tego potrzebujesz;
  • nie wstydź się poprosić o pomoc, jeśli jej potrzebujesz;
  • bądź dla siebie wyrozumiały;
  • staraj się dbać o siebie najlepiej, jak potrafisz: spróbuj wrócić do aktywności fizycznej, zdrowo się odżywiaj;
  • jeśli jesteś religijny, a śmierć bliskiego spowodowała wątpliwości duchowe, skorzystaj z pomocy duchownego.

Być może w krótkim czasie po śmierci bliskiego wrócisz do pracy i podejmiesz aktywności, które zarzuciłeś, kiedy Twój bliski zachorował. Może jednak upłynąć wiele czasu, zanim prawdziwie pogodzisz się ze stratą i będziesz ponownie czerpać radość z życia. Pozwól żałobie wybrzmieć do końca, nie odwracaj się od niej, nie zagłuszaj żalu, by w końcu móc się od niego uwolnić.

Jeśli jednak Twój żal pozostaje wciąż tak samo intensywny po upływie roku od śmierci bliskiego, możliwe, że doświadczasz depresji – pomóc może kontakt ze specjalistą.

Czy cierpię z powodu depresji?

Jeśli na większość poniższych twierdzeń odpowiesz „TAK” po upływie roku od śmierci Twojego bliskiego, prawdopodobnie cierpisz z powodu depresji.

Od czasu śmierci mojego bliskiego:

  • jestem w złym nastroju, często odczuwam wielką złość;
  • jestem nieustannie zajęty, nie odpoczywam, mam kłopoty z koncentracją;
  • obawiam się bliższych relacji ze względu na lęk przed kolejną stratą;
  • cały czas w mojej głowie przewijają się te same wspomnienia i przeżywam te same sytuacje;
  • nie mogę pozbyć się poczucia winy z powodu śmierci bliskiego;
  • czuję się cały czas emocjonalnie odrętwiały i samotny;
  • często myślę o swojej własnej śmierci;
  • piję alkohol zbyt często i w zbyt dużych ilościach;
  • przyjmuję większe ilości leków, np. przeciwbólowych;
  • prowadzę samochód w sposób mało bezpieczny;
  • myślę o samobójstwie;
  • odczuwam lęk i niepokój bez żadnego obiektywnego powodu.