Trudności w oddychaniu mogą pojawić się zarówno podczas aktywności (duszność wysiłkowa), jak i podczas spoczynku (duszność spoczynkowa). Subiektywne odczuwanie duszności nie musi wiązać się ze stopniem zaawansowania choroby. Może pojawiać się nagle i napadowo. U chorych często jej wystąpienie budzi silny lęk, towarzyszy mu wyobrażenie duszenia się i umierania, co skutkuje poczuciem beznadziejności, bezradności, a niekiedy atakiem paniki. Może wówczas pojawić się błędne koło: wraz z wystąpieniem duszności chory odczuwa lęk i narastający niepokój skutkujący przyspieszeniem oddechu, w wyniku czego duszność się nasila…
Jeśli Twój bliski ma dokuczliwe trudności ze złapaniem oddechu, poinformuj o tym lekarza prowadzącego. Wspólnie zaobserwujcie:
- co sprawia, że choremu oddycha się lepiej, a co pogarsza oddychanie;
- jak często chory potrzebuje lekarstw (jeśli ma je zalecone).
Zalecone leczenie może obejmować podawanie leków przeciwlękowych i antydepresantów oraz zastosowanie koncentratora tlenu (należy wówczas pamiętać o nawilżaniu tlenu).